1-move

روزای  آخر 87 به سرعت طی شد و هر جور بود سر و ته کارها هم امد .ساعت پنج صبح یکم پرواز به سوی ملبورن با امارات.

سال تحویل با فامیل مادری همسر گرام در خانه مادر زن جان و شام هم خانه مادر بزرگ با فامیل پدری و در این وسط یک سر هم به تنها فامیل موجود در تهران بنده .ساعت دوازده گذشته که از خونه مادر بزرگ خارج شدیم که بریم خونه و حرکت کنیم دیدیم در ماشین بازه و طاقچه عقب و آمپیلی رو بردن ؛ فک کنم اولین سرقت 88 بود !! سعی کردیم بی خیال باشیم به 110 گزارش کردیم و به منزل رفتیم و بار بندیل رو برداشتیم و رفتیم فرودگاه تقریبا همه چیز بی دردسر و منظم طی شد. وسوار شدیم به موقع پرواز کردیم و هیجان اجازه نداد تا دبی بخوابیم اون وسط یه پذیرایی هول هولکی هم شدیم که نخورده ازمون گرفتنش و فرود اومدیم .

دو ساعتی در فرودگاه امارات تابیدیم و سوار شدن مجدد به پرواز ملبورن . سیزده ساعت نشستن در صندلی مزخرف اکونومیک دهنمونو گاف کرد علیرغم خستگی نتونستم به راحتی بخوابم ولی پذیرایی خیلی خوب بود و سرگرمی هم که عالی. سه تا فیلم دیدم.به ساعت محلی شیش و نیم رسیدیم .با سرعت بارمون تحویل شد و چون اعلام کرده بودیم پسته و دارو داریم با گمی معطلی کنترل و از فرودگاه خارج شدیم . دوست عزیزمون آذرخش و همسرش در کمال محبت لطف کرده و اومده بودن دنبالمون . و مارو تا محلی که رزرو کرده بودیم رسوندن.بعد از چاق سلامتی مقدماتی و دیدن موقعیت بچه ها رفتن و ما هم به توصیه دوستان سعی کردیم تا نخوابیم که دچار ازار جت لگ نشیم ولی تا بعد از ظهر بیشتر دوام نیاوردیم و تپر شدیم..

ادامه دارد.