۱۳۹۰ تیر ۲۹, چهارشنبه

5 - سبد

رو میز اطاق استراحت درمانگاه یه سبد حصیری شیک و بزرگ میوه های متنوع ؛ سلفون پیچ و روبان زده گذاشته . فکر می کنم چه کار جالبیه به جای گل بی فایده و شیرینی مضر کادو دادن؛ این مدل سبد میوه فرستادن، که اینجا رسمه. میرم کارت روش رو بر می دارم می بینم واسه خودم و رییس فرستاده شده و ازنگهداری مریضشون تشکر کردن. اسم طرف طبق معمول برام آشنا نیست از بچه ها ی درمانگاه می پرسم این از طرف کدوم مریضه میگن همون سرطان کبدیه که چند روز پیش فوت کرد . برام جالب بود ... دیگه چیزی رو با گذشته  مقایسه نمی کنم :)) خوشتره

۷ نظر:

ناشناس گفت...

-مادر دامادمون تعریف می کرد که زمان کودکیش (۸۰ سال پیش) اونها خانواده مرفهی محسوب می شدند برای اثباتش هم می گفت که همیشه چایی و قند داشته‌اند.
- میوه و سبزی چیز بسیار معمولـی در ایران هست. همشهری های همین خانم همیشه از نظر میوه تامین بوده اند. تا اونجایی که من میدونم کشورهای غربی میوه گران هست (Ref.: Food Inc. documentary)
به مانند عربها برای احترام به مهمون اول میوه می آوردند (ر.ک.: http://goo.gl/Fc4XT سه چهار خط آخر)

-هنوز که هنوزه برای احترام به مهمون جلوش چایی و قند می گذارند. تو ایران شیرینی جات کم و گرون بوده.
- خدا وکیلی یک نفر جهت تشکر در ایران برای تو سیب و موز و کیوی می فرستاد بهت بر نمیخورد؟
این قدر نکوب تو سر این فرهنگ. هر چیزی دلیلی داشته. ملت ننشستن فکر کنند چی بده و مضره بعد همون را هدیه بدهند به طرف.
این گوی و این میدون. شما هم که صاحب نظر. فرهنگ را آپدیت کن.

پرشکوه گفت...

از این کارشون که حتی با اینکه مریضشون مرده از دکترش تشکر می کنن واقعا جای قدردانی داره.

فرشته گفت...

کار قشنگیه. ضمنا خوشحالم که دوباره می نویسین.

ناشناس گفت...

همکار گرامی
از صدقه سر vpn دیگه میتونیم به شما سر بزنیم .
پس زود به زود بنویس.

مرجانه گفت...

به نظر من فرهنگی که نتونه خودش رو با زمانه پیش ببره محکوم به مرگ می شه. ضمنا اشتباه هم نشه منظورم تغییرات اساسی در فرهنگ نیست که منجر به تبدیل شدن به یه فرهنگ است.
فرهنگ ما این هست که مثلا وقتی می خواهیم از کسی تشکر کنیم هدیه ای براش می فرستیم، بسیار هم خوب، این سرجاش هست اما آیه نازل نشده که حتما شیرینی یا گل بفرستیم. این دیگه سلیقه ای هست. آفرین به سلیقه ای که میوه برای یک پزشک می فرسته که اساسا با سلامتی آدمها سروکار دارهو یه کم بی معنی هست که براش شیرینی بفرستی.
و آفرین به اون شعوری که بعد از فوت بیمار هم تشکر رو فراموش نمی کنه چون مطمئنه که پزشک هر کاری که از دستش بر می آمده انجام داده.
چیز یکه ما توی ایران کم داریم اعتماد به همدیگه هست.

آنی گفت...

آخی... هدیه دادن بعد از فوت کردم رو ندیده بودم...
خوشحال میشم بمن هم سر بزنین

ناشناس گفت...

نصفه شب دلم میوه خواست. تونستم تجسم کنم این سبک میوه ی اهدایی به شما رو و کلی هم رشک بردم