آنکال بودم ؛ دوونیم شب یکی از پرستارا زنگ زده میگه یه دختر بچه اومده دچار حمله آسمه بهش ونتولین بدم میگم بده و می خوابم.
نیم ساعت بعد بازم زنگ میزنه بهتر شده ولی یه کم خس خس داره بهش کورتون بزنم میگم بزن میخوابم.
نیم ساعت بعد دوباره زنگ میزنه که حالش روبراهه ولی یه مختصری ویز داره موافقی کورتون خوراکی هم بگیره مرخص شه؟
میگم باشه اینجوری بش بده بگو بیاد واسه ریویو .
نیم ساعت بعدش بازم زنگ میزنه میگه این قبل رفتن یه بار استفراغ کرد می خای بیای ببینیش .
رگ .... م در اومده میگم "نه" ، نگرش دار و ابزروش کن، بزار اکسیژن بگیره ؛منم صبح میام میبینمش.
تو دلم کلی بد بیراه گفتم و سعی میکنم بخوابم باز ،به ذهنم میاد این اولین باره که دارم برای ویزیت یه مریض بی وقت نه میارم وناز میکنم .
صبح نیم ساعتی زودتر رفتم تا بچه رو ببینم به نظر همه چی نرماله ولی از خس خس سینه ش خوشم نمیاد و ضربان قلبش هم بدون دلیل تنده ؛ گفتم وایسه تا رادیولوژی بیاد عکس بگیره.
رادیولوژیست سراسیمه میاد میگه دکتر این همه جاش آمفیزم داره(وجود هوا تو بافت های که نباید باشه) دور ریه ،دور قلب ؛ توبافتای زیر جلدی .
آخرش کار به انتقال هوایی مریض با هواپیما ای سی یو دار به مرکز تخصصی میکشه.
خوشبختانه ؛ بازم به خیر گذشت و خداوند به جفتمون رحم کرد ،ولی یادم به مصرع "تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد" افتاد.
نمی دونم سن بالا رفته یا گشاد کردیم :)
۵ نظر:
اونوقت اگر بچه بیچاره بلایی سرش اومده باشه چه طوری زندگی میکنید ؟از همین نگاه بالا به پایین بعضی از پزشکها منتفرم که به آدمها طوری نگاه میکنند که مکانیکها به ماشینهاشون
من همون ناشناس قبلیم خواستم بگم که جالبه که بدون هیجگونه احساس ناراحتی این رو نوشتید یادتون نره که تو استرالیا به پزشکها بالاترین حقوق رو نمیدن که برن انکال اما خواب پری دریایی ببینن
من متوجه نشدم که همه جاش امفیزم داده یعنی چی؟ یعنی پنموتوراکس بوده ؟سابقه تروما داشته؟ آخه آسم تا زیر ونتیلیتور و اکسیژن با فشار بالا نره که باروتروما نمیشه!... من تعجب می کنم چطور مریض راندیدید. چون اگر پرستار نگران مریض باشه یه اندیکاسیون قطعی برای دیدن مریضه!
بعد یه نگاه به نوشته های قبلیتون بندازید که چقدر از فهم و شعور مریضهای ایرانی گله کردید و مردم استرالیا رو باشعور دونستید.
نه عزیز همه مون ایرانی هستیم و مقصر! ولی فقط بلدیم دیگران رو در بدبختی کشورمون متهم کنیم! وقتی دکترمون شما باشید حتی اون سر دنیا که آرامش و زندگیتون نضمین شده هست؛ هم دست از این کارها بر نداره! انوقت با چه حقی می تونیم مردم فقیر جامعه رو تو بدبختی کشور محکوم کنیم؟!
پرستار هستم
حالم ازین به هم میخوره که شیفت شب باشم و مجبور باشم با پزشک های نیمه خواب سر و کله بزنم
اولین بار که زنگ میزنم سختمه استرس دارم از جواب سر بالا بیزارم از صدای خواب آلود یک مرد بیزارم
اما این کارو انجام میدم...گاهی مجبورم چند بار این کار و تکرار کنم مثل یک موزیک متال باصدای فلز و سنگ که سعی میکنم آزارشو به چشام نیارم
لعنت به این روزها
لعنت ب این شب بیداریا که به چشم هیچکی نمیاد
ارسال یک نظر