25 - دل

روزایی که وسایل رو فرستاده بودیم و این ور اون ور ولو بودیم تا موعد رفتن برسه در مقابل دلشوره هام این شعررو زمزمه می کردم که ؛ باید پارو نزد وا داد باید دل رو به دریا داد ....

روزای آخر و تو لحظه های تلخ خداحافظی یاد این شعر بودم که ؛ مثل مردن میمونه از همه کس دل بریدن حتی بدتر ز مردن عزیزا رو ندیدن ...

و حالا وقتی که یه لحظه نمی تونم آروم بگیرم و رو درسا تمرکز کنم و دائم دنبال اخبار اونورم میبینم که : دلم اونجاس هنوز , خونه اونجاس هنوز, کاشونه اونجاس هنوز ....