56-زنده

پسره رو شب آخر مرداد پذیرش کردیم با یک دپرس فراکچر جمجمه به خاطر تصادف با موتور و در حالت کوما بود یک مرتیکه معتاد درب داغونم ضارب بود همراشون و یه مادر فولاد زره که همه کاراشو راه می نداخت. پسرک رفت ای سی یو مام خابیدیم دو تا شیفت بعد اتفاقی تو ای سی یو دیدمش تراک شده بود و همچنان در کوما و بعد بیخبر موندیم مثل همیشه که فقط مریضا از زیر دستمون عبور می کنن . دیشب دوباره ساعت دو بیدارم کردن همون پسره بود از خونه آورده بودنش به خاطر استفراغ مکرر همچنان هوشیاری کامل نداشت دست و پاش به خاطر بیحرکتی طولانی تغییر شکل داشت و پوست و استخون خالی بود همراهان همون افراد قبلی بودن ولی بر خلاف شب اول که نگران مردنش بودن حالا نگران ادامه زندگیش بودن .طفلک جزو کشته های تصادفات نبود ولی با مراقبتهای عالی که گرفته بودزندگی داشت می کردش....