هرچی با اون کاباره های فیلم فارسی مقایسه کردم دیدم یه جای کار میلنگه .بالاخره برنامه شروع شد و یه پسر جوون با تی شرت و شلوار جین اومد رو سن و شروع کرد صحبت و ملت مشتاق هم از خنده غش و ضعف میکردن منم با یه پوزیشنی که چشمم به عیال نیفته نشستم و تا آخر برنامه به فیلم صمد به نیویورک میرود فکر کردم.
بعد 45 دقیقه هم با کلی سوت کف خدافظی شد و ملت صف کشیدن با آقای آرجی بارکر که از آمریکا برای اجرای این برنامه اومده بودن عکس گرفتن و سی دی اجراشو خریدن.
ما هم با همون احساس که عرض کردم از در اومدیم بیرون.
تو این 45 دقیقه بجز 6-7 دقیقه که این آقا اختصاصا راجع به بالز ودیک خودش صحبت کرد حداقل نود بارم اف حواله موضوعات مختلف کردواین ملت استریل هم خندیدند.
و به این ترتیب ما مورد افزایش فرهنگی قرار گرفتیم. اینم عکس طرف چون یه ماه ونیم اینده در تمام قصبات استرالیا برنامه داره منم تبلیغشو بکنم

۲ نظر:
اول که : آقا چقدر سخت میشه توی وبلاگ شما نظر گذاشت .
دوم مبارکا باشه گرفتن گواهینامه ( هر کی ندونه من میدونم چه کار مهمی رو انجام دادی)
سوم : این فیلم صمد به نیویورک میرود خیلی به درد ماها میخوره ! من که اصلا خودمو کوچیک نمیکنم برم این مجامع بی تربیتی !!!!!
چهارم : شما از این بهار ما خبر نداری؟ از وقتی هواپیماش از ایران بلند شده ما دیگه ازش خبر نداریم . دیدیش سلام برسون بگو یه زنگی به مریم بزن بالاغیرتا !
پنجم : و من الله توفیق (!)
سلام دکتر
نمی دونم خودتون می دونید یا نه اما اینجا هم برای تفریح بد نیست
http://tulipfestival.com.au/
ارسال یک نظر